آن که با دست کوتاه ببخشد او را با دست دراز ببخشند [ مى‏گویم : معنى آن این است که آنچه آدمى از مال خود در راه نیکى و نیکوکارى بخشد ، هرچند اندک بود خدا پاداش آن را بزرگ و بسیار دهد ، و دو دست در اینجا دو نعمت است و امام میان نعمت بنده و نعمت پروردگار فرق گذارد ، نعمت بنده را دست کوتاه و نعمت خدا را دست دراز نام نهاد ، چه نعمتهایى خدا همواره از نعمتهاى آفریدگان فراوانتر است و افزون چرا که نعمتهاى خدا اصل نعمتهاست و هر نعمتى را بازگشت به نعمت خداست و برون آمدن آن از آنجاست . ] [نهج البلاغه]

شخصی

راههاى ثابت شدن اول ماه

1- خود انسان ماه را ببیند.

2- عده اى که از گفتهء آنان یقین پیدا مى شود بگویند ماه را دیده ایم و همچنین است هر چیزى که بواسطهء آن یقین پیدا شود.

3- دو مرد عادل بگویند که در شب ماه را دیده ایم .

4- سى روز از اول شعبان بگذرد, اول رمضان ثابت مى شود و سى روز از اول رمضان بگذرد اول شؤال ثابت مى شود.

5- حاکم شرع حکم کند که اول ماه است .(1)

چند مسأله

1- اول ماه با پیشگویى منجمّان ثابت نمى شود ولى اگر انسان از گفتهء آنان یقین پیدا کند باید به آن عمل نماید.(2)

2- بلند بودن ماه یا دیر غروب کردن آن , دلیل نمى شود که شب پیش , شب اول ماه بوده است .(3)

3- اگر در شهرى , اول ماه ثابت شود, براى مردم شهر دیگر فایده ندارد; مگر آن دو شهر به هم نزدیک باشند یا انسان بداند که افق آن ها یکى است .(4)

4- روزى را که انسان نمى داند آخر رمضان است یا اول شوال , باید روزه بگیرید, ولى اگر پیش از مغرب بفهمد که اول شوال است باید افطار کند.(5)

5- اگر حاکم شرع حکم کند که اول ماه است , کسى هم که از او تقلید نمى کند باید به حکم او عمل کند ولى کسى که مى داند حاکم شرع اشتباه کرده است نمى تواند به حکم او عمل کند.(6)



1- توضیح المسائل , م 1730
2- توضیح المسائل , م 1732
3- توضیح المسائل , م 1733
4- توضیح المسائل , م 1735
5- توضیح المسائل , م 1737
6- توضیح المسائل , م 1731



محمد جواد رحمانی ::: چهارشنبه 86/6/21::: ساعت 3:39 عصر

 
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
>> بازدیدهای وبلاگ <<
بازدید امروز: 4


بازدید دیروز: 0


کل بازدید :1602
 
 >>اوقات شرعی <<
 
>> درباره خودم<<
 
>>اشتراک در خبرنامه<<
 
 
>>طراح قالب<<